Η δαρολουταμίδη είναι ένας καινούργιος αναστολέας των ανδρογονικών υποδοχέων, που έλαβε έγκριση από το FDA τον Ιούλιο του 2019 για τη θεραπεία του μη μεταστατικού ευνουχοάντοχου καρκίνου του προστάτη. Αυτή η έγκριση βασίστηκε στη μελέτη ARAMIS, μια μεγάλη πολυκεντρική διπλή τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο (placebo) μελέτη.
Η μελέτη ARAMIS έδειξε ότι οι ασθενείς που έλαβαν δαρολουταμίδη είχαν 31% μειωμένο κίνδυνο θανάτου σε σύγκριση με αυτούς που έλαβαν placebo. Στα 3 χρόνια, το 93% των ασθενών που έλαβαν δαρολουταμίδη ήταν ζωντανοί, σε σύγκριση με το 77% των ασθενών που έλαβαν placebo. Eπίσης, η δαρoλουταμίδη βελτίωσε σημαντικά το χρόνο που απαιτήθηκε για την έναρξη κυτταροτοξικής χημειοθεραπείας καθώς και το χρόνο μέχρι την εμφάνιση του πρώτου συμπτωματικού σκελετικό συμβάντος.
Όσον αφορά την κόπωση, μόνο το 0, 4% των ασθενών που έλαβαν το φάρμακο εμφάνισαν κόπωση Βαθμού 3/ 4, σε σύγκριση με το 0, 9% των ασθενών που έλαβαν placebo.
Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της δαρλοουταμίδης έναντι άλλων αναστολέων των ανδρογονικών υποδοχέων είναι ότι η δαρολουταμίδη δεν διασχίζει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό με αποτέλεσμα να μην οδηγεί σε αύξηση των νευρολογικών συμβάντων σε σχέση με το placebo.
Oυσιαστικά, η μελέτη ARAMIS αποδεικνύει ότι η προσθήκη της δαρδολουταμίδης στην ορμονοθεραπεία των ασθενών με μη μετασταστικό ευνουχοάντοχο καρκίνο του προστάτη όχι μόνο αυξάνει τον χρόνο ανάπτυξης μεταστάσεων, αλλά επίσης βελτιώνει τη συνολική επιβίωση, το χρόνο ανάπτυξης πόνου, το διάστημα έναρξης χημειοθεραπείας και το χρόνο εμφάνισης συμπτωματικών σκελετικών συμβαμάτων.
Σημαντικό επίσης το γεγονός ότι η δαρολουταμίδη μπορεί να είναι καλύτερα ανεκτή σε σχέση με άλλα φάρμακα στην κατηγορία της λόγω της μειωμένης διείσδυσης του αιματοεγκεφαλικού φραγμού.
Δεδομένων αυτών των αποτελεσμάτων, η δαρολοουταμίδη αναμένεται να αποτελέσει μια εξαιρετική επιλογή για όλους τους ασθενείς με μη μεταστατικό ευνουχοάντοχο καρκίνο του προστάτη και μάλλον θα πρέπει να θεωρείται το φάρμακο επιλογής για ασθενείς με υποκείμενες νευρολογικές συννοσηρότητες ή αυξημένο αίσθημα κόπωσης κατά την έναρξη της θεραπείας.
