Μια από τις θεραπείες της βιοχημικής υποτροπής δηλαδή της αύξησης του PSA μετά από ριζική προστατεκτομή είναι η ακτινοβολία της περιοχής της πυέλου που ονομάζεται ακτινοθεραπεία διάσωσης. Ένα από τα ερωτήματα που προκύπταν στην αντιμετώπιση των περιπτώσεων αυτών ήταν η ανάγκη ή όχι χορήγησης αντιανδρογονικής θεραπείας σε συνδυασμό με την ακτινοβολία διάσωσης.
Στο ερώτημα αυτό έρχεται να απαντήσει η μελέτη των Shipley και συν στην οποία συμμετείχαν 760 ασθενείς με βιοχημική υποτροπή μετά από ριζική προστατεκτομή. Οι ασθενείς διαχωρίστηκαν σε 2 ομάδες. Οι ασθενείς της πρώτης ομάδας πέραν της ακτινοθεραπείας διάσωσης έλαβαν 24 μήνες αντιανδρογονική θεραπεία με bicalutamide στην δόση 150 mg ημερησίως ενώ οι ασθενείς της δεύτερης ομάδας πέραν της ακτινοθεραπείας έλαβαν το εικονικό φάρμακο.
Η ολική επιβίωση στα 12 χρόνια ήταν 76% για τους ασθενείς που έλαβαν bicalutamide και 71% για τους ασθενείς που έλαβαν το εικονικό φάρμακο. Τα ποσοστά θανάτου από καρκίνο του προστάτη ήταν 5.8% στους ασθενείς που έλαβαν bicalutamide και 13.4% στους ασθενείς που έλαβαν το εικονικό φάρμακο. Τα ποσοστά εμφάνισης μεταστάσεων ήταν 14% στους ασθενείς που έλαβαν bicalutamide και 23% στους ασθενείς που έλαβαν το εικονικό φάρμακο. Όλες οι διαφορές αυτές ήταν στατιστικώς σημαντικές.
Από τη μελέτη αυτή λοιπόν προκύπτει ότι η χορήγηση bicalutamide στη δόση των 150 mg ημερησίως για 24 μήνες στους ασθενείς που υποβάλλονται σε ακτινοθεραπεία διάσωσης προσδίδει καλύτερα αποτελέσματα όσο αφορά την συνολική επιβίωση, της ειδικής της νόσου επιβίωσης και την εμφάνιση μεταστάσεων χωρίς να αυξάνει της παρενέργειες της ακτινοθεραπείας.
Πηγή: N Engl J Med. 2017 Feb 2;376(5):417-428.
